Venstre-mannen Jørgen Løvland (1848-1922) stod sentralt i unionsoppløysinga i 1905, og blei sidan den første norske utanriksministeren. Han satt i Nobelkomiteen, hadde eit internasjonalt nettverk og fekk i oppdrag å byggje opp Utanriksdepartementet. Han var statsminister frå 1907 til 1908. Boka er rikt illustrert. Har notar, kjelder og litteratur og register. Ill. 602 s. Ib. 2005.