Merima har no budd i Noreg i fem år og er sjølv rundt 18 år. Krigen i Bosnia er komen på avstand, men ikkje gløymd. No må ho sjå framover. Ho vil ikkje lese namnet sitt bak flyktning. I nokre av dikta i denne samlinga tek ho fram krigens andlet og minne frå flukta, men no kan ho også kjenne augneblink av fred, kanskje lukke, og ho tør kjenne på lengten etter det som var. Dikta er laga av ein sers moden 18. åring. Dei er i ubunden form. Dei fleste er korte, med en knapp, presis tekst og har ein personleg biletbruk som gjev klare assosiasjoner. Enkle tusjstrekteikningar illustrerar dei fire delane samlinga er delt i. Samlaget, 1999.